Saznali smo o lubenicama ono sto nismo znali i napravili ih od papirnih tanjira i papira u boji. Jedna prosečna lubenica sadrži čak 92% vode, što je čini idealnim prirodnim izvorom hidratacije u vrelim letnim danima. Zbog toga se često naziva i „prirodnim pićem“. Potiče iz Afrike, tačnije iz regije današnjeg Sudana, gde se uzgajala još prije više od 5.000 godina. Prvi pisani tragovi o lubenici nalaze se na egipatskim hijeroglifima. Na svetu danas postoji više od 1.200 različitih sorti lubenica, koje se razlikuju po boji kore, pulpe, veličini i ukusu. Osim klasičnih crvenih, postoje i lubenice sa žutom, narandžastom, pa čak i belom unutrašnjosti. Semenke lubenice se širom sveta koriste kao grickalice – naročito u azijskim zemljama. Prže se, sole i konzumiraju slično kao semenke bundeve ili suncokreta. U Japanu, uzgajivači prave lubenice u obliku kocke. One se stavljaju u posebne kalupe dok rastu, kako bi bile lakše za skladištenje i transport, iako su manje slatke. 3. avgusta obilježava se Nacionalni dan lubenice.